Rezerwat „Liski" utworzony został w celu zachowania drzewostanu dębowego oraz dębowo- sosnowego naturalnego pochodzenia. Podstawą prawną utworzenia rezerwatu było rozporządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 11 października 1978 roku, ogłoszone w MP nr 33 z 1978 r. poz. 126. Rezerwat zajmuje powierzchnię 93,37 ha z czego pow. leśna zalesiona i niezalesiona 92,45 ha, oraz związana z gospodarką leśną (linie podziału powierzchniowego) 0,92 ha na terenie kompleksu leśnego Strzelce. Przeciętna zasobność wynosi 282m3/ha. Sosna występuje na 95% powierzchni rezerwatu, osiągając 32m wysokości i ponad 80cm pierśnicy. Duża część sosen rosnących w rezerwacie występuje w tzw. „ekotypie sosny matczańskiej", charakteryzującym się gładką i zwartą korowiną, o płytkich spękaniach co jeszcze bardziej eksponuje „krezy" na pniu drzew. Dąb szypułkowy osiąga około 33 m wysokości, a pierśnicę – 95cm, bonitacja II-III. Z innych gatunków drzew należy wymienić brzozę, graba oraz czereśnię.
  W podszycie występuje leszczyna, bez koralowy i grab. Zbiorowiska roślinne rezerwatu wg publikacji M. Wawer, A. Polskiego (1987) reprezentują: grąd typowy (Tilio – Carpinetum typicum), grąd niski (Tilio – Carpinetum stachyetosum), las mieszany świeży (Pino – Quercetum) oraz zbiorowisko zastępcze ze świerkiem (zbiorowisko z Picea excelsa). Wśród roślinności runa występują chronione: kruszczyk szerokolistny, miodownik melisowaty, pluskwica europejska, przylaszczka pospolita, lilia złotogłów, orlik pospolity, wawrzynek wilczełyko.
     Fauna rezerwatu nie była poza nietoperzami oraz sowami i ptakami szponiastymi szczegółowo badana. Wydaje się jednak, że nie wykazuje swoistej specyfiki a występują tutaj wszystkie pospolite kręgowce, charakterystyczne dla grądów i borów mieszanych. W części południowo – wschodniej rezerwatu występuje stanowisko lęgowe chronionego ochroną strefową bociana czarnego.
     Z przeprowadzonych w 2001 roku tuż przy południowej granicy rezerwatu odłowów nietoperzy w sieci ornitologiczne, wynika stwierdzenie tylko w ciągu jednej nocy, aż 41 osobników należących do 8 gatunków, wśród nich najliczniej: borowca wielkiego, borowca Leislera (gatunek z listy Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt), a ponadto: mopka, nocka rudego, gacka brunatnego, mroczka posrebrzanego, nocka Natterera i nocka Bechsteina (gatunek z listy Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt). Przy rezerwacie, od strony południowej, ustawiona jest tablica informacyjna, pełniąca rolę punktu edukacji leśnej.

Rezerwat „Siedliszcze" utworzony został w celu zachowania miejsc lęgowych orlika krzykliwego oraz fragmentu lasu grądowego o charakterze naturalnym. Obejmuje powierzchnię 14,70 ha. Podstawą prawną utworzenia rezerwatu było rozporządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 26 marca 1975 roku, ogłoszone w MP Nr 11 z 1975 r. poz. 64.
 W drzewostanie rezerwatu występuje dąb, grab, klon, jesion, olsza, lipa i sporadycznie sosna. W warstwie krzewów rosną klony, lipy i leszczyna. Na terenie rezerwatu liczne są miejsca gdzie obserwuje się naturalne odnowienie jesionu, klonu, lipy i olszy. Przeciętna zasobność drzewostanów wynosi 248m3/ha.
Zbiorowiska roślinne rezerwatu reprezentują: grąd typowy  (Tilio – Carpinetum typicum) , grąd niski (Tilio – Carpinetum stachyetosum), łęg olchowo – jesionowy (Circaeo – Alnetum) oraz dwa zbiorowiska z turzycami: drżąc zkowatą (Carex brizoides) i błotną (Carex acutiformis).
W runie występują gatunki charakterystyczne dla wilgotnych siedlisk lasowych: podagrycznik pospolity, kopytnik pospolity, dzięgiel leśny, niecierpek pospolity, gajowiec żółty, marzanka wonna, gwiazdnica wielkokwiatowa, turzyca drżączkowata, pokrzywa zwyczajna. Z roślin chronionych ochroną ścisłą w rezerwacie „Siedliszcze" występuje: lilia złotogłów, buławnik wielkokwiatowy, ciemiężyca zielona, gnieźnik leśny, listera jajowata, przylaszczka pospolita, wawrzynek wilczełyko, miodownik melisowaty, zaś na łąkach przylegających do rezerwatu pełnik europejski.
Wśród fauny drobnych ssaków (Micromammalia) rezerwatu Siedliszcze liczne są ryjówki: malutka i aksamitna oraz nornica ruda. Spośród ssaków drapieżnych występują łasica i gronostaj oraz kuna leśna. Ze względu na żyzne siedliska liczna jest mikrofauna bezkręgowców w szczególności owadów,, co powoduje dużą liczebność gatunków w wyższych ogniwach łańcucha pokarmowego. Osobliwością fauny rezerwatu Siedliszcze jest niewątpliwie stanowisko lęgowe 2 par orlika krzykliwego z ustanowioną rozporządzeniem Wojewody Lubelskiego strefami ochronnymi. Rezerwat przyrody „Siedliszcze" utworzony zostały z inicjatywy Janusza Janeckiego profesora SGGW AR w Warszawie i KUL w Lublinie, byłego prezesa Zarządu Głównego Ligi Ochrony Przyrody – który urodził się i wychował we wsi Siedliszcze.
       W obszarze działania Nadleśnictwa Strzelce, lecz poza jego gruntami położone są 4 dalsze zatwierdzone rezerwaty przyrody; 3 faunistyczne dla ochrony susła perełkowanego („Popówka", „Gliniska", „Wygon Grabowiecki") oraz 1 rezerwat florystyczny „Rogów" dla ochrony dziewięćsiłu popłocholistnego.

- Rezerwat częściowy „Popówka" położony jest w gminie Miączyn i zajmuje powierzchnię 53,71 ha. Utworzony został w 1988 roku.

- Rezerwat częściowy „Gliniska" położony jest w gminie Uchanie i zajmuje powierzchnię 34 ha. Utworzony został rozporządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 12 października 1982 roku.

- Rezerwat częściowy „Wygon Grabowiecki" położony jest w gminie Grabowiec i zajmuje powierzchnię 6,38 ha. Utworzony został w 1995 roku.

- Rezerwat ścisły „Rogów" położony jest w gminie Grabowiec i zajmuje powierzchnię 0,95 ha. Utworzony został rozporządzeniem MLiPD z dnia 13 października1965 roku.