Wiosna i początek lata to czas, w którym w leśnych ostępach przychodzą na świat młode zwierzęta. Rodzą się m.in.: koźlęta, cielęta, szczenięta, a także gdzieś ponad naszymi głowami (i nie tylko) wykluwają się pisklęta.

Na nowych mieszkańców lasu czyha wiele niebezpieczeństw!!! Jednym z nich jest niestety nieświadomy człowiek - ten, który „chcąc dobrze” wyrządza młodym i ich matkom największą krzywdę - wynosi zwierzęce dzieci z lasu.

Musicie wiedzieć, że opieka nad młodymi w świecie zwierząt wygląda inaczej niż w świecie ludzi. Zwierzęta wykształciły i stosują wiele strategii i sztuczek zapewniających przetrwanie ich potomstwu. Kilka z nich stosują sarny.

Leżące samotnie w zaroślach koźlęta z reguły wcale nie są osierocone. Ich matki są w pobliżu! Przychodzą do swoich dzieci tylko po to, aby je nakarmić. Nawet jeśli w danym momencie nie ma ich obok młodych to bądźcie pewni, że czuwają nieopodal. W obliczu zagrożenia potrafią przekierować uwagę drapieżnika na siebie, ratując w ten sposób swoje potomstwo.

Co ciekawe koza, która rodzi więcej niż jedno młode, nie zostawia ich razem - znajdują się w pewnym oddaleniu od siebie co ma zapewnić rozproszenie ewentualnego ryzyka. Dzięki temu wzrasta szansa, że przetrwa chociaż jedno młode.

Ponadto same maluchy posiadają cechę, która może uratować im skórę - prawie wcale nie pachną. Nie przyciągają zatem drapieżników. Z zapachem właśnie związane są ograniczone do koniecznego minimum odwiedziny matek - chodzi o to żeby nie pozostawiły własnego, intensywnego już zapachu, na swoich młodych.

Jakby tego było mało, w obliczu niebezpieczeństwa, koźlęta przywierają do ziemi i trwają w bezruchu. To instynktowne zachowanie daje im szansę na pozostanie niezauważonym przez drapieżnika, a to może uratować im życie. Podobnie zachowują się młode jelenie i zające.

Wiecie już zatem, że napotkane w lesie czy na łące samotne młode nie są pozbawione opieki. Wręcz przeciwnie - są pod troskliwym nadzorem matek, które dostosowują metody ochrony do świata w jakim żyją.

Młode zwierzęta bardzo rzadko potrzebują pomocy ludzi. Zabrane z lasu mają nikłe szanse na powrót do naturalnego środowiska.

✅ Pamiętajcie, że zanim zdecydujecie się na podjęcie jakichkolwiek kroków, warto skonsultować się ze specjalistami, czyli np.: pracownikami ośrodków rehabilitacji zwierzyny (listę ośrodków znajdziecie tutaj).

❌ Ku przestrodze: przeczytajcie o łoszaku zabranym z lasu, prawdopodobnie bez najmniejszego powodu (tym samym jego życie w naturze zostało przerwane na zawsze): historia łoszaka.